مقدمه: شناسایی بیومارکرهای پروتئینی یا پپتیدی در مایعات بیولوژیکی مانند سرم، پلاسما و یا مایع نخاعی، بدلیل وجود برخی پروتئین های دارای غلظت بالا همچون آلبومین، ایمونوگلوبولین و چند پروتئین دیگر غالبا دچار مشکل می شود. حذف اختصاصی این پروتئین ها در مطالعات پروتئومیک از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا همپوشانی پروتئین های یاد شده با دیگر پروتئین ها بر روی ژل الکتروفورز دو بعدی مانع بزرگی در روئیت و جداسازی پروتئین های دارای فراوانی کم لیکن مهم از نظر بالینی می باشد. روش هایی برای حذف پروتئین های با غلظت بالا وجود دارند که از این میان روش کروماتوگرافی ایمونوافینیته تحت فشار با اختصا صیت بیشتری عمل می کند. روشها: در این طرح پس از آماده سازی سیستم HPLC، نمونه پلاسمای انسان به ستون ایمونوافینیتی تزریق و حداسازی با کمک بافر شستشو تحت فشار مناسبی در شرایط گرادیان انجام پذیرفت. در مرحله بعد پروتئین های متصل شده (با فراوانی بالا) به کمک بافر جداکننده از ستون خارج گردیدند. نمونه پلاسما قبل از تزریق، جزء جدا شده با بافر شستشو و جزء مربوط به پروتئین های با فراوانی بالا جهت بررسی باندهای پروتئینی توسط الکتروفورز SDS-PAGE در شرایط گرادیان (20%-4) بررسی شدند. نمونه های ذکر شده همچنین جهت بررسی وضعیت هم پوشانی بر روی الکتروفورز دو بعدی مطالعه شد. نتایج و تحلیل: بررسی جزء پروتئین های با فراوانی بالا توسط SDS-PAGE گرادیان حاکی از وجود 14 باند پروتئینی مورد انتظار بود که ستون قادر به جداسازی آن از پلاسما گشته است، در حالی که این پروتئین ها در جزء جدا شده با بافر شستشو FT)) در شرایط غیر تغلیظ و نیز چندین برابر تغلیظ رویت نشدند. بررسی مقایسه ای پلاسما و جزء FT توسط الکتروفورز دو بعدی نیز نشان دهنده حذف پروتئین های با فراوانی بالا می باشد. نتایج حاکی از آن است که ستون MARS قابلیت حذف زیادی (حدود 95%) از پروتئین های پلاسما را دارد. حذف 14 پروتئین دارای فراوانی بالا از پلاسمای انسان، روئیت پروتئین های با فراوانی کم را در ژل الکتروفورز دو بعدی به میزان زیادی افزایش داده و باعث می شود که بتوانیم پروتئین های باقیمانده را به میزان 40 تا 50 بار تغلیظ نموده و امکان روئیت آنها را جهت انتخاب از روی ژل و استفاده در آنالیز اسپکترومتری جرمی فراهم نماییم.